تزوجنا بالاجبار الجزء الثاني

Bart_2

تزوجنا_بالاجبار

ميادة : انت مصدق ان بنتك تعمل كده لو انت مصدق انا مستحيل اصدق 

حسن :يا ام مراد الدكتورة كشفت عليها وقالت لو عايزين تودوها اي مستشفى تانية هيقولكم نفس الكلام

ميادة : مستحيل رهف تعمل كده 

مراد : خلاص يا امي وانت يا عمي جهز كل حاجه وانا جاهز اتجوزها 

عده يوم و اتنين و جي يوم الخميس اللي هيكتبوا فيه الكتاب كانت رهف قاعده فى اوضتها مش بتخرج وشها بقا اصفر وعيونها حمراء من كتر العياط كانت شبة ميته دخلت صفاء عليها الاوضة لقتها قاعده لا حول لها ولا قوة

 صفاء : قومي يا عروسة ده النهارده فرحك 

بصتلها ورجعت بصت تاني قدامها بشردو من غير ما ترد عليها 

صفاء : اما قليلة ادب بصحيح غلطانه وعينها اد كدا مش مكسوفة من نفسك 

دموعها بتنزل ولسه باصة قدامها صدقوني معملتش حاجه انا مظلومة

صفاء : الكلام ده معدش يفيد يا عنيا بس شوفي رغم اللي عملتيه هتتجوزي ابنك عمك اللي ثروتهم تعادل ثروتنا اضعاف بدال ما كانوا يقتلوكي هيجوزوكي بس حظوظ وحظك زي امك كنت بحب ابوكي ده من وانا صغيرة بس هو حبها هيا واتجوزها وتمر السنين وامك ټموت ويتجوزني انا بعدها ومراد كان من حق روح بنتي مش من حقك انتي 

رهف : ليه الكره ده كله ليه ماما عملتلك اي دي كانت بتتمنالك كل خير وكانت معتبراكي اختها مش بنت عمها ليه كل الكره ده كان نفسي بس تعامليني كويس متبقيش مرات ابويا بس لا من يوم ما ډخلتي البيت وانتي كرهاني وبتعامليني بقسوة فى عمري ما اذيتك وبعمل اي حاجه بتقوليها عمري مسمعت منك كلمة حلوه حرام عليكي بقا كفايه 

صفاء : عشان امك سرقت حبي حياتي مني و انتي بنتها اكيد هتكوني زيها 

رهف : ماما سابتلك الدنيا كلها ومشيت كانت بټعيط باڼهيار منها ومن قسوتها معاها وهيا لسه واقفة بجمود مكانها 

صفاء : البسي الفستان ده و انزلي ساعة تبقا جاهزة رمت الفستان فى وشها و طلعت و هيا لسه مكانها بټعيط 

عده وقت و هيا لسه علي وضعها استندت على الحيط و قامت اخدت شاور و لبست بصت لى نفسها فى المرايا بحزن يارب ارحمني فينك يا ماما انا عايزه اروح عندك 

انفتح الباب وكانت صفاء 

صفاء : شايفة انك خلصتي بس ليه محطتيش ميكب فى وشك عشان تداري التعب اللي باين علي وشك ده عايز تفضحينا قدام الناس و تبيني اننا جابرينك على الجوازة هبعت روح دلوقتي تحطلك ميكب و انزلي عشان المأذون تحت و مراد جي 

اول ما سمعت اسم مراد حست بالخوف من جواها

مشيت صفاء و بعتت روح 

روح : طالعة قمر يا حبيبتي من غير حاجه متزعليش يا حبيبتي انا عارفه انك معملتيش حاجه وانا واثقة فيكي 

رهف : اترمت فى حضنها و عيطت هيا اه اصغر منها بس حنينه معاها اوي عكس امها عوضتها عن حنان الام اللي فقدتوا 

رهف : يخليكي ليا 

روح : اضحكي بقا خلي الدنيا تنور 

عملتلها ميكب بسيط و نزلوا كان كلهم مستنينهم و رهف منزلها وشها فى الارض من ساعة ما نزلت بدا فى كتب الكتاب و انتهاء علي جملة المأذون الشهيرة بارك الله لكما و بارك عليكما و جمع بينكما فى خير 

قام مراد وقف 

مراد : ماما انا هاخد مراتي و هنقعد فى شقتي 

ميادة عارفة انو ناوي على حاجه فاتكلمت خليكم معانا كام يوم و بعدها روحوا 

مراد : لا يا ماما احنا هنروح هناك 

ميادة : طب تعال عايزه اتكلم معاك فى موضوع قبل ما تمشي

مشيت هو و هيا وقفوا علي جمب وبيتكلموا 

ميادة : مراد حرام عليك البنت دي مستحيل تعمل كده اكيد فى حاجه غلط براحة عليها هيا ملهاش ذنب فى حاجه

مراد : ماما انا مش عارف اي اللي يخليكي واثقة فيها كده بس هثبتلك ان كلامك غلط 

ميادة : هتندم صدقني

بصلها و سابها و مشي راح عندهم كانوا حطوا الشنط فى العربية و رهف لسه قاعده مكانها و عيونها فى الارض 

مراد : استاذن انا يا عمي مسك ايديها و مشي و هيا ماشيه وراه من غير ولا حرف بس دموعها اللي بتنزل ركب العربية و سابها و هيا لسه واقفة مكانها بصلها و اتكلم 

مراد : هنفضل مستنيين كتير ولا اي اركبي 

رهف من غير ولا كلمة ركبت من وراء 

مراد : مش سواق حضرتك انا اتفضلي اركبي قدام 

رهف بصتلوا پقهر و ركبت من غير ما تتكلم طول الطريق بټعيط و هو كانوا مش شايف دموعها وصلوا  الشقة فى حتي بعيدة مفيهاش ناس و العمارة ملك لى مراد طلع الشقة كانت عبارة عن مزبلة كل حاجة فى حتي و الغبرة مالية كل مكان و العنكبوت فى كل حيط خبط الباب بعد ما دخلوا و اتحولت ملامحوا لجمود 

مراد : فى خلال ساعة القي الشقة بتلمع 

رهف بصتلوا بصدمة 

مراد : مستغربه ليه هو انا جايبك هنا عشان نعمل شهر عسل انا اتجوزتك عشان اسم عيلتنا و احترامنا لعمي و فترة و هنطلق متعمليش فيها مراتي او تاخدي علي الجو و كلامي يتنفذ هخرج دلوقتي ارجع القيكي مخلصة كل حاجه طلع يلف بالعربية و هيا واقفة مكانها پتبكي 

بدات تنظيف و هيا تعبانة مش قادرة تتحرك

عند مراد بعد ما لف بالعربية شوية قرر انو يرجع البيت وصل و فتح الباب ملقيش اي صوت لسه بيبص لقاء

ي بع