وتبقي معرفتك اجمل هدايا القدر
بارت 3
نسيب نور و ساره الوقتي ونروح ليوسف اللي كان قاعد مع ناديه او مامته
ناديه : ايه يا حبيبي مش ناوي تتجوز بقى وتفرحني بيك
يوسف : انت زهقت مني ولا ايه يا ماما وبعدين يا ستي انا قلت لك قبل كده 100 مره انا خلاص كده تمام قوي انا ما عدتش عاوزه اتجوز تاني
ناديه : يا حبيبي ما ينفعش تفضل كده انا مش هفضل عايشه لك وبعدين انا عاوزه افرح بيك بعدين اه انا مامت نيره الله يرحمه اهو وبقول لك اتجوز
يوسف : يا حبيبتي انا مش عايز وبعدين يا ستي لما الاقي البنت اللي احبها خلاص تمام كده اتفقنا ارتحتي
ناديه : لا مش هرتاح الا لما اجي واختار لك البنت واجوزها لك بنفسك
يوسف : بجد والله انا لسه صغير ولا ايه زينه نامت
ناديه : قفل على الموضوع قفل على الموضوع بس والله هعمل اللي في دماغي يعني هعمل اللي في دماغي يا يوسف وبكره تشوف
يوسف : ماشي يا حبيبتي عاوزه حاجه تصبحي على خير
يوسف قام وبس ايدها وطلع على اوضته
في الاوضه بدا يفكر في نور وازاي حله القضيه بالسهوله دي وازاي القضيه اصلا كانت سهله قوي كده وهو مش اخد باله وازاي مش مركز في الشغل اصلا كده كلم احمد علشان يتكلم معايا شويه
يوسف : الو ايه يا ابني انت فين ده كله
احمد : كنت باخد شاور في حاجه ولا ايه
يوسف : لا بس قولي هي نور تبقا لك ايه
احمد : ولا حاجه هي صاحبة ساره ليه
يوسف : ليه ايه
احمد : بتسال ليه
يوسف : ولا حاجه
و يوسف بدأ يحكيلوا الحصل في القضية
احمد : ما انا قولتلك انك مش مركز في الشغل بسبب فتح قضية نيره انا عارف انك عاوز تجيب حقه و تجيب ال عمل كدا فيها بس لسه لغاية الوقتي ما وصلتش لحاجه في الموضوع ده
يوسف : عارف بس مش هرتاح غير لما اوصل للعمل كدا
احمد : طيب يا سيدي هتعمل ايه
نسيب احمد و يوسف الوقتي و نروح ل نور و ساره
ساره : مش عارفه بس احمد مع حق يوسف طيب بس بسبب موت مراته و هو حاله اتشقلب و بقء عابس طول الوقت دا غير أن وافتها كانت صعبه و كانت قضية
نور : قضية
ساره : ايوه بس لغاية الوقتي ماحدش عارف مين اللي عمل فيها كدا
نور : طيب ما تحكي اي لها الحصل
ساره : في يوم نيره راجعه من الشغل في حد خطفها و اعتدا عليها و بدأ يديها مخدرات نيره فضلت مع الشخص ده اسبوع و محدش قادر يوصلها ولا عارف مكنها و بعدين رمه على الطريق و سبها
نور : كانت عايش لسه
ساره : اه و لا
نور : مش فاهمه
ساره : كانت عايشه بس واحدة تانية كانت متغيره خالص و طبعا بقت مدمنه و دا غير أن الحيوان ده اعتدا عليها
نور : و بعدين
ساره : كلنا كنا مصدومين من الحصل لها و يوسف و مامته و زينه كمان تعبم نفسياً معاه ما كنتش نيره العرفنها على طول بتصرخ و مش عاوزه حد يجي جنبها حتي لو الممرضة و حالتها النفسية كل يوم كانت بتسوء لغاية ما اجا اليوم الانتحارة فيه
نور : انتحار
ساره : ااه من وقتها و هو يوسف بيحاول يوصل للعمل كدا
نور : بجد الحكايه صعبة اوي ربنا يرحمه
ساره : شفتي بقء
نور : بس برده مغرور و شايف نفسه
ساره : طيب يلا يا حبيبتي ندخل ننام عشان الشغل
نور : ماشي تصبح علي خير
و في صباح يوم جديد نور و ساره و احمد و يوسف نزلوا على المكتب و نور قاعدة في مكتبها بتفكر في كلام ساره امبارح يدخل يوسف عشان يدخل لمكتبه
نور : صباح الخير هي زينه فين
يوسف بصله ودخل مكتبه
نور و هي بتكلم نفسه تصدق انا غلطانه أن بصبح عليك انت ما حدش يتعامل معاك اصلا
وبعد شويه يوسف بيكلم نور تجبلوا قهوه
يوسف : هاتي قهوتي
نور : حاضر يا فندم
نور جابت القهوه و هي ماشي حد وقفه و بدأ يتعرف عليه
حسن : عامله ايه انتي سكرتيرة استاذ يوسف صح انا حسن محامي هنا بس لسه يعني صغير
نور : اهلا انا اسمي نور
حسن : اهلا بيكي دارس ايه
نور : لسه بدرس اخر سنه كلية حقوق
حسن : بجد يعني هتبقء محاميه قريب
نور : أن شاء الله طيب انا لازم امشي سعيد بعرفتك
حسن : انا اسعد و اكيد ها نقعد مع بعض تاني
نور : اكيد بعد اذنك
حسن : اتفضلي
بعد ما نور مشت فضل يبص عليه و في واحدة اجت من وراه
مني : مركز معاه كده ليه عجبتك
حسن : و انتي مالك يا رخمه
مني : انت الرخم
حسن : طيب يلا يا ماما على شغلك
و حسن سبها و مشا
عند نور قاعدة علي المكتب و ناديه و زينه دخلوا عليه
نور : زينه عامله ايه
زينه : الحمد لله
نور : هلا حضرتك جدة زينه
ناديه : ايوه انتي السكرتيرة الجديدة
نور : مظبوط يا فندم اتفضلي استريحي استاذ يوسف بس مع حد جوه لما يخرج حضرتك ادخلي
و بعد ما ناديه و زينه قاعدوا ناديه كل شويه تبص ل نور
ناديه : اسمك ايه
نور : اسمي نور
ناديه : خلصتي دراسة
نور : لا لسه اخر سنه
ناديه : تمام كلية ايه
نور : كلية حقوق
ناديه : كويس يعني ها تفضلي هنا
نور : الحقيقي مش عارفه لسه بس أن شاء الله
ناديه : أن شاء الله عندك كام سنه
نور : 22 سنه
قبل ما تكمل كلامها يوسف خرج من المكتب هو و اللي
كان معاه و بعد ما الراجل مشا
يوسف : ماما و زينه هنا في حاجه ولا ايه
ناديه : لا يا حبيبي جينا نشوفك و نتغدا مع بعض
يوسف : تمام ماشي
ناديه : نور انتي مرتبطة
يوسف و نور بص لبعض و يوسف همس في ودنه ايه اللي بتعملي دا ناديه بصت له و قامت بص للي نور
ناديه : ايه يا نور مرتبطة ولا لا
نور : ايه اه لا قصدي مش مرتبطة
ناديه ابتسامة
يوسف : طيب يلا بقء نروح نتغدا
ناديه : يلا يا نور تعالى معانا
يوسف برق لها و هز دماغه ماما انتي ناوي على ايه يا حبيبتي
ناديه : بس اسكت انت ها يا نور يلا
يوسف مسح ايده على وشه
نور : لا شكراً انا ها تغد مع ساره
ناديه : لا مش ها مشي من غيرك
نور : بس انا ...
ناديه : ما فيش انا يلا عشان هزعل كدا
نور : بس .... يوسف بصل ل نور و هز دماغه أنها توافق خلاص ماشي
يوسف شال زينه و ناديه و نور مشوا رآه عشان يروحوا يتغدوا
عند ساره في واحدة داخل ل احمد المكتب
ساره : اتفضلي
رنا : ازيك يا احمد اي رائيك في المفاجأة دي
احمد : رنا وحشاني عامله ايه
رنا راحت حضنت احمد و ساره واقفة هتموت من غظه و غرتها ايهما أقرب و بص للي احمد و رفع حاجبها و احمد ضحك على غرتها دي و مبسوط من كدا رنا قطعة اللحظه دي
رنا : يعني انت بتسأل
احمد : معلش حق عليه تعالى اتفضلي
احمد و رنا قاعدوا
احمد : ساره معليش هاتي قهوه مظبوط
ساره هي عنيه بطلع نار : حاضر
رنا : لسه فاكر بشربه ايه
احمد : طبعا
بعد شويه ساره جابت القهوه و راحت ل احمد و رنا
احمد : شكرا يا ساره
ساره برقة له
رنا : اي رائيك نطلع نتغدا مع بعض
ساره قربت منه و همس في ودنه : اياك هولع فيك و فيه
احمد : ايه
رنا : في حاجه
احمد : لا
رنا : طيب قولت ايه
احمد : .....
و لسه ها ينقط يعني ساره فرمة رجله و برقة تاني
احمد : ااه
رنا : في ايه
احمد : لا ما فيش حاجه بس مش هعرف انهارده معليش و راي شغل ممكن يوم تاني
رنا : طيب خلاص هكلمك نحدد معاد انا ها مشي بقء
رنا سلمت عليه و مشت
ساره بصت : كت عاوز تروح تتغدا معاه مش كدا
احمد : عادي يا حبيبتي فيها ايه
ساره : والله عادي ولا عادي تحضنك كمان
احمد : و فيها ايه
ساره : تصدق صح ما فيش فيها حاجه خلاص انا كمان ابقء احضن حسن و يوسف ما هو عادي بقء
احمد : ايه ال بتقولي ده
ساره : ايه مش عادي
احمد : ساره وطي صوتك عشان المكتب كله ها يتفرج علينا
ساره : بجد واي المشكلة
احمد : يا حبيبتي انتي عارفه كويس أن انتي روحي و انتي الوحيده ال بحبه و مستحيل ابص لوحده تانيه غيره مهما كانت اجمل
ساره برقت : هي مين دي اجمل يعني قصدك أن مش حلوه
احمد : لا اكيد لا مش قصدي كدا
ساره : امال قصدك ايه
احمد : تعرفي انك حلوه انتي عصبيه و غيرانه كدا
ساره : هو انت عبيط
احمد قرب منها و بص في عنها و قلها انتي احل و اجمل واحده شافته عيني و مستحيل ابص لوحده تانيه غيرك
ساره : يا سلام
احمد : والله
و قرب عليها و بسه من خدها و ساره برقت من صدمه و طلعت تجري على مكتبه و احمد في نفسه هبله بس بحبك اوي
عند نور بقء و هم بيتغدوا و بعد ما ناديه عرفت كل حاجه عن نور و عن اهلها
ناديه : طيب أنا بطلوب ايدك ل يوسف اي رأيك
يتبع ........
اتمنا تعجبكم و تقول رأيكم فيها و متوقعين ايه الهيحصل
بقلم نوران إيهاب
